Հայ Հռոմեական պատերազմը(Տիգրան Մեծի օրոք)

խաղաղ շինարարական գործունեությունը խաթարվեց Հռոմեական Հանրապետության և Պոնտոսի թագավորության միջև բռնկված երրորդ պատերազմի տարիներին (73-71): Հռոմր Տիդրան 11-ին հայտարարելով իր ամենավտանգավոր և զորեղ թշնամին Արևելքում՝ հայկական տերության ներսում զանազան խոստումների և կաշառքների միջոցով հրահրեց մի շարք հուժկու խռովություններ և զինված ելույթներ: Տիգրան II-ի դեմ ապս- տամբեցին նրա գահատենչ որդի Զարեհը, Հռոմի հետ գաղտնի գործակցող Սելևկյան արքա Անտիոքոս XIII-ր և նրա մայրր՝ Սելենե֊-Կլեոպատրա թագուհին , ինչպես նաև Նաբատեայի թագավորությունր: Ք,ա. 73-69 թթ. Տիգրան II-ր կաշկանդվեց այդ խռովություններից և անհնազանդություններից և չկարողացավ ոաղմական օգնություն ցույց տալ իր դաշնակից Միհրդատ Vl-ին; Հոոմեական զորքերի հրամանատար Լուկիոս Լուկուլլոսը Ք. ա.. 71 թ. Պոնտոսում, Կարիրա քաղաքի մոտ տեղի ունեցած վճռական ճակատամարտում ծանր պարտության մատնեց Միհրդատ Vl-ին, որն իր րնտանիքի և բազմաթիվ մեծատոհմիկների հետ ապաստանեց Մեծ Հայքում: Միհրդատ Vl-ին հաղթողի և Պոնաոսի թազավորությունր նվաճողի փառքով իւանդավաոված Լուկուլոսը, առանց հոոմեական սենատի համաձայնության, ծրագրում է արշավել նաև Տիդրան II-ի վրա և խորտակել նրա հելլենիստական լայնածավալ տերությունր: նախապատրաստվելով պատերազմի՝  Լուկուլլոսր  Ք.ա. 71 թ. վերջին  Տիգրան II-ի մոտ ուղարկեց մի պատվիրակություն՝ իր աներորդի Ապպիոս Կլավդիոսիգլխավորությամբ, որը պատերազմի սպաոնալիքով պահանջեց Հռոմին հանձնել Մեծ Հայքում պատսպարված Միհրդատ VI