Սուրբ Ծննդյան հեքիաթ սրինգ նվագող աղջկա մասին
Կար մի աղջիկ ողջ օրը սրինգ էր նվագում:Նրա նվագը այնքան արտասովոր էր:Նա նվագում էր երկնքի մաքրության, անտառի թարմության,օվկիանոսի խորության և մարդկանց զգացմունքներին հաճելի:Նա չէր կարողանում ապրել առանց սրինգ,որովհետեև դա միակ բան էր,որ կարողանում էր անել:Նրա նվագը երբեմն այնքան արտասովոր էր,որ անցորդները կանգնում և լսում էին իր նվագը:Նա երբ սկսեց հավատալ մարդկանց սրինգը դադարեց նվագել:
-Ինչո՞ւ չես ուզում նվագել,-հարցրեց աղջիկը:
-Ոչ թե չեմ ոզում նվագել այլ դու ինձ այլևս ինձ չես լսում,-պատասխանեց սրինգը:
Աղջիկը նստեց աթոռին և սկսեց լաց լինել:Քանի,որ նվագելը միակ բանն էր,որ նա կարողանում էր անել:
— Մի տխրիր, — ասաց սրինգը, — դու լսո՞ւմ ես ինձ:
— Այո, — ասաց աղջիկը։
— Այո, — ասաց աղջիկը։
Դե ուրեմն լսիր:Սուրբ Ծննդյան տոնին քո աջև կբացվի երկու դուռ և դու կնտրես ինչ անես,աշխարհն ուրիշի աչքերով,ապպա դու կդառնաս ունկնդիր, իսկ եթե աշխարհին նայես քո աչքերով, դու կլսես ինքդ քեզ և կրկին կնվագես։
Որքան լուրջ է ամեն ինչ ասաց աղջիկը:Երկու օր անց արդեն Սուրբ Ծննդյան օրն էր և աղջիկը նստած սեղանի շուրջ մտածում էր:
No comments:
Post a Comment