Մի քանի տարի առաջ մի գյուղում ապրում էին մի ծերունի ու մի պառավ կին: Մի առավոտ պառավն ասաց.<<մենք ալյուր, շաքար, կաթ ու կարագ չունենք >>: Ես ուզում եմ թխել մի տորթ իմ ծերունու համար: Դրա համար նա գնեց ալյուր, շաքար, կաթ ու կարագ և թխեց մի տորթ, որը մնան էր փոքրիկ տղայի:
Եվ այն դրեց խոհանոցի ջեռոցը: Որոշ ժամանակ անց փոքրիկ տղան պատրաստ էր: Նա ջեռոցից դուրս հանեց փոքրիկ տղային, տեղափոխեց ափսեի մեջ ու դրեց սեղանին, այնտեղ էր նաև ծերունին: Նա նայեց փոքրիկ տղային և ասաց<< ես շատ քաղցած եմ, և պետք է ուտեմ այդ տղային>>:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
Այն շատ խորիմաստ էր, փոքր ինչ էլ նաև հուզիչ, տխուր, որովհետև այս պատմվածքում նկարագրվում, պատմվում էր այն տանջանքների մասին, որոնց միջով ա...
-
Եպրաքսե հանըմը տրամվայում հանդիպում է մի երիտասարդի, ում ձեռքի ծրարը փաթաթված էր հայերեն թերթով և, հասկանալով, որ երիտասարդը հայ է, անմիջապ...
No comments:
Post a Comment