Saturday, March 30, 2019

Վրաց ժամանակակից պոեզիա

    


ანამეროვე ქართველი ლექსი
ნიკო გომელაური
როცა პირველად შენი თვალები,
ჩემს თვალებს შეხვდა, მახსოვს ვილოცე.
როცა პირველად გვერდით დაჯექი,
— სიზმარი ახდა და გავიოცე.
Ռոցա պիրվելադ շենի թվալեի,
Չեմս թվալեբս շեխվդա, մախսովս վիլոցե,
Ռոցա պիրվելադ գվերդիթ դաջեքի,
-Սիմարի ախդա դա գավիոցե:

როცა პირველად მზერა მესროლე,
თან გამიღიმე, მაგრად დავიბენ.
ვიფიქრე შენგან არა მინდა რა!
მე თვითონ ჩემს თავს ფეხქვეშ დაგიფენ.
Ռոցա պիրվելադ մզերա մեսրոլե,
Թան գամիղիմե, մարադ դավիեն,
Վիփիքրե շենան արա մինդա րա,
Մե թվիթոն չեմս թավս փեխքվեշ դագիեն:

როცა მომმართე ენა დამება,
შენ დემონი ხარ, თუ თვით განგება?
რომ გამიცინე, წამსვე დავთვერი
და არ მახსოვდა სხვა არაფერი.
Ռոցա մոմմարթե էնա դամեբա,
Շեն դեմոնի խար, թու թվիթ գանգեա?
Ռոմ գամիցինե, ծամսվե դավթվերի
Դա ար մախսովդա սխվա արաերի:

როცა შემაქე, გულში ვიყვირე
როცა წახვედი ლამის ვიტირე.
ხვალ არ შემხედავ? არ გავიოცებ
მაინც მიყვარხარ, შენზე ვილოცებ.
Ռոցա շեմաքե, գգուլշի վիխվիրե
Ռոցա շախվեդի լամիս վիտիրե,
Խվալ ար շեմխեդավ? ար գավիոցեբ
Մաինց միխվարխար, շենե վիլոցեբ:

No comments:

Post a Comment

  https://us04web.zoom.us/j/9218322764?pwd=MDJlcmxCdnNFY0U4Vk92UGpjYkdvQT09