«Ծերունին և ծովը» , որը գրել է ամերիկացի հեղինակ Էռնեստ Հեմինգուեյը 1951 թվականին Կուբայում։ Համարվում է Հեմինգուեյի վերջին ծավալուն գեղարվեստական ստեղծագործությունը, որը հրատարակվել է նրա կյանքի ընթացքում։ Պատմվածքը իր մեջ պարոնակում է բարի,լավ և վատ օրինակներ կյանքից:Ծերունին շատ էր կապվել տղայի հետ,բայց տղայի ծնողները ծերունուն համարելով անհաջող տղային ուրիշ նավակով էին ուղարկում ձկնորսության:Կյանքում պետք չէ մարդուն դատել պետք է միշտ հրապուրել,որպիսի առանց մտավաղության կարողանաս մոտենալ խնդրին:
Սակայն տղան, նվիրված մնալով ծերունուն, ամեն գիշեր այցելում է նրան, սնունդ էր տանում:Երբ ծերուկը քնում էր, նրա երազներում չկան կռիվներ, կանայք: Նա տեսնում է Աֆրիկան և ափից դուրս եկող մեծ առյուծներին: Երբ արդեն Առավոտ էր ծերունին պատրաստում էր իր նավակը և գնում էր նորից ծով: Նրա երևակայությունը շատ մեծ էր և նա ծովը նմանեցնում էր կնոջ: Նա խայծ էր դնում կարթերի վրա և նետում ծովը:Հավատորեն նա սպասում էր,որ մեծ ձուկ կբռնի նա 84 օր ձուկ չէր բռնել,բայց չէր հուսահատվում:Կյանքում ճանապարհից պետք չէ հետ գալ պետք է միշտ հույսով և հավատորեն առաջ քայլել:Ըստ ինձ հեշտ ճանապարհները լավ տեղ չէն հասցնում մարդուն,իսկ դժվար ճանապարհները մարդուն հասցնում են հաջողության:
No comments:
Post a Comment