Կարմիր,դեղին ու կանաչ:Աշու՞ն,այո՛,այո՛,
աշուն է. մի վայրկան կանգնի՛ր փողոցում,աչքերդ փակի՛ր և խո՛րը շնչիր:Զգացիր աշնանշու՞նչը,զգացիր դեպի ձմեռ տանող սառը օ՞դը, ի՞սկ զգացիր աշնան հմայքը մարմնովդ: Աշունըտարվա էն ժամանակահատվածն է, երբ որ կյանքը ստանում է գունային մի սառը ցնցուղ, որը մեզբոլորիս էնքան հարկավոր է: Քայլում ես փողոցում, ու թվում է, թե աշխարհը լրիվ արվեստի գործ է, երեք ամիս տևող ցուցահանդես, որ վերջին տերևի և առաջին ձյան հետ ավարտվում է: Մեզ թվում է, որ ժամանակը շատ արագ է չ՞է անցնում: Մենք վազում ենք ժամանակի, կյանքի երբեմն ավտոբոսիհետևից: Ձգտում ենք հասնել անհնարին կետերի: Շքեղ տներ մարզասրահ ու այգիներումհետաքրքիր ժամանցի վայրեր կառուցելով` անում ենք խնայողություններ, գնում թանկարժեքմեքենաներ, բայց մի՞թե դա է կյանքի կարգախոսը:Երբեք չկրկնվող այս աշունը լցնում է բոլորիկյանքը մի նոր չկրկնվող սիրով:Կարող է հենց սա քո աշունն է, և դու կգտնես քո իրականերջանկությունը:Դա ո՛չ կգտնես շքեղության մեջ,ո՛չ էլ հարստության:
Ար՛ի և նորի՛ց կանգնիր փողոցում,փակի՛ր աչքերդ ու զգա՛ աշնան վերջին շունչը...
Եվս մի քանի օր, ու վերջին տերևը հրաժեշտ կտա աշխարհին,գուցե ձյունն էլ չհապաղի մեզ հյուրգալ...
No comments:
Post a Comment